DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i ELEKTRONIKI AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
---|
zapraszają na publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Tomasza Rożena |
Implementacje algorytmów oddziałujących cząstek na architekturach masywnie równoległych |
Dyskusja odbędzie się 15 grudnia 2009 roku o godz. 14:00 al. Mickiewicza 30, pawilon B-1, sala 4 |
PROMOTOR: dr hab. inż. Krzysztof Boryczko prof. AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza |
RECENZENCI: dr hab. inż. Marek Tudruj prof. PAN – Polska Akademia Nauk |
prof. dr hab. inż. Jacek Kitowski – Akademia Górniczo-Hutnicza |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
Implementacje algorytmów oddziałujących cząstek na architekturach masywnie równoległych
mgr inż. Tomasz Rożen
Promotor: dr hab. inż. Krzysztof Boryczko prof. AGH – Akademia Górniczo-Hutnicza
Dyscyplina: Informatyka
Metody oddziałujących cząstek pozwalają realizować symulacje komputerowe dużej gamy zjawisk fizycznych. Ze względu na dużą liczbę cząstek w typowych symulacjach ich efektywna realizacja wymaga dużych nakładów obliczeniowych. Rozprawa doktorska poświęcona jest wykorzystaniu niekonwencjonalnych, masywnie równoległych architektur procesorowych, w celu przyspieszenia obliczeń. W pracy opisane są trzy architektury, które pojawiły się w ostatnim czasie: procesory graficzne (GPU), Cell B.E. oraz CUDA.
W rozprawie zostały zaproponowane algorytmy obliczeń metodami cząstek, dostosowane do każdej z wymienionych architektur. W przypadku GPU oraz CUDA głównym wyzwaniem była realizacja algorytmu znajdowania sąsiadów, a dla procesora Cell podział problemu zapewniający ogólną współbieżność. Ponadto dla każdej z architektur zaproponowano dodatkowe kroki optymalizacji wykonania, wykorzystujące specyfikę danego procesora.
Przykładowe symulacje, wykonane w ramach pracy doktorskiej, oparte były o modele dyssypatywnej dynamiki cząstek (DPD) oraz hydrodynamiki cząstek wygładzonych (SPH). W rozprawie zbadano wydajność i określono złożoność obliczeniową opisywanych algorytmów. Przedstawione wyniki eksperymentalne dowodzą, że możliwa jest efektywna realizacja algorytmów oddziałujących cząstek na wymienionych architekturach.
Pełna wersja autoreferatu rozen-autoreferat.pdf.