Poniżej przedstawiono przykład zaproszenia na obronę pracy doktorskiej.
DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
---|
zapraszają na publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Ijona Tichego |
OGÓLNA TEORIA WSZYSTKIEGO JAKO UNIWERSALNE NARZĘDZIE ROZWIĄZYWANIA WSZELKICH PROBLEMÓW I TO W SKALI CAŁEGO ŚWIATA |
Dyskusja odbędzie się 31 lutego 9999 roku o godz. 25:00 w Sali Posiedzeń Rady Wydziału EAIiIB, al. Mickiewicza 30, pawilon B-1 |
PROMOTOR: Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Nieszczególny, Instytut Badawczy X |
RECENZENCI: Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Szczególny, Instytut Badawczy Y |
Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Szczegółowy, Instytut Badawczy Z |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
Inna wersja:
DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE |
|
---|---|
zapraszają na publiczą dyskusję nad rozprawą doktorską mgr inż. Ijona Tichego |
|
OGÓLNA TEORIA WSZYSTKIEGO JAKO UNIWERSALNE NARZĘDZIE ROZWIĄZYWANIA WSZELKICH PROBLEMÓW I TO W SKALI CAŁEGO ŚWIATA | |
Termin: | 31 lutego 9999 roku o godz. 25:00 |
Miejsce: | Sala Posiedzeń Rady Wydziału EAIiIB, al. Mickiewicza 30, pawilon B-1 |
PROMOTOR: | Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Nieszczególny, Instytut Badawczy X |
RECENZENCI: | Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Szczególny, Instytut Badawczy Y |
Prof. zw. dr hab. inż. Wieńczysław Szczegółowy, Instytut Badawczy Z | |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
(nie więcej niż 30-50 linii; pełniejsza wersja tylko opcjonalnie w pliku .pdf)
mgr inż. Jakub Oleksiak
Promotor: prof. dr hab. inż. Antoni Ligęza (AGH) Dyscyplina: Informatyka
Diagnostyka nowoczesnych systemów technicznych jest zadaniem trudnym. Dzieje się tak głównie ze względu na rosnącą złożoność i rozmar systemów technicznych składających się z coraz większej liczby modułów i komponentów.
Podobnie jak i same systemy, tak i ich diagnostyka jest coraz bardziej złożonym procesem wnioskowania, wykorzystującym różnorodne paradygmaty rozumowania. Wiekszość metod diagnostycznych jest jednak jednopoziomowa; analizie podlegają wszystkie komponenty, przy czym badane są one na jednakowym poziomie szczegółowości. Takie podejście sprawia że niektóre złożone obliczeniowo metody diagnostyczne stają się nieefektywne ze względu na czas niezbędny do wygenerowania diagnozy.
Celowe wydaje się rozszerzenie tego podejścia dla umożliwienia hierarchicznej diagnostyki w przypadku systemów złożonych. Istotą proponowanego tutaj rozwiązania jest odpowiednie zamodelowanie hierarchicznej struktury diagnozowanego systemu, a następnie prowadzenie wnioskowania diagnostycznego na kolejnych poziomach szczegółowości reprezentacji.
– Teza rozprawy:– Jako tezę niniejszej rozprawy doktorskiej autor przedstawia następujące twierdzenie:
Diagnostyka hierarchiczna jest racjonalnym rozwiązaniem w przypadku złożonych systemów technicznych. Można zaprojektować efektywną hierarchiczną metodologię diagnostyczną, która będzie mogła wykorzystywać metody bazujące na niespójnościach w obserwowanym systemie jak i grafy przyczynowo-skutkowe AND/OR/NOT. Takie podejście pozwoli na nową jakościowo, elastyczną analizę błędów złożonych systemów technicznych i efektywne ich diagnozowanie.
Przedstawiane poniżej rozwiązanie umożliwia zredukowanie czasu niezbędnego do otrzymania diagnoz i ich ilości przez użycie podejścia hierarchicznego bazującego na metodach inżynierii wiedzy. Redukcja jest osiągnięta dzięki dwóm zasadniczym czynnikom:
Ponadto do zalet wynikających z dwóch powyższych czynników można zaliczyć:
np. informacja o częstości występowania uszkodzeń danego typu czy procedur weryfikacyjnych.
Referownan praca prezentuje elastyczną i łatwą metodologię hierarchicznego modelowania i diagnozowania złożonych systemów technicznych z możliwymi różnymi typami opisów diagnostycznych dla poszczególnych komponentów. Koszt obliczeniowy tej metody jest silnie zależny od kosztu obliczeniowego procedur diagnostycznych dla poszczególnych typów opisu, jednak dla większości typowych przypadków diagnostycznych jest on niższy od kosztu obliczeniowego dla modelu jednopoziomowego.
Dłuższa wersja autoreferatu (opcjonalnie) tutaj.
Praca udostępniona publicznie (opcjonalnie) tutaj
Ważniejsze publikacje dokotoranta (opcjonalnie):
Jeżeli praca ma być wyróżniona, warto zamieścić krótkie i przekonywujące uzasadnienie wyróżnienia, np. poprzez: