DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. STANISŁAWA STASZICA W KRAKOWIE |
|
---|---|
zapraszają na publiczną dyskusję nad rozprawą doktorską mgr. inż. Krzysztofa Kaczora |
|
KNOWLEDGE FORMALIZATION METHODS FOR SEMANTIC INTEROPERABILITY IN RULE BASES | |
Termin: | 24 lutego 2015 roku o godz. 13:00 |
Miejsce: | pawilon B-1, sala 4 Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków |
PROMOTOR: | dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa - Akademia Górniczo-Hutnicza |
RECENZENCI: | dr hab. Marcin Szpyrka, prof. AGH - Akademia Górniczo-Hutnicza |
Prof. dr hab. inż. Ngoc Thanh Nguyen - Politechnika Wrocławska | |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
Knowledge Formalization Methods for Semantic Interoperability in Rule Bases
Metody formalizacji opisu i przekładu baz wiedzy regułowej
mgr inż. Krzysztof Kaczor
Promotor: dr hab. inż. Grzegorz J. Nalepa
Dyscyplina: Informatyka
Przedstawiona rozprawa doktorska dotyczy efektywnych metod wymiany wiedzy regułowej.
Reguły jako deklaratywna metoda reprezentacji wiedzy posiadają dużą ekspresywność przy jednoczesnym zachowaniu przejrzystości i łatwości interpretacji.
Dlatego też, znajdują one zastosowanie w wielu nowych obszarach.
W ostatnich latach reguły są używane w środowisku biznesowym do definiowania sposobów funkcjonowania przedsiębiorstwa gdzie są nazywane regułami biznesowymi.
Używane są one także jako komplementarna metoda reprezentacji wiedzy w projekcie sieci semantycznej czy też w procesach biznesowych.
Duża różnorodność zastosowań reguł spowodowała powstanie wielu odrębnych reprezentacji mających różną naturę, bazujących na rozbieżnych założeniach i posiadających różnoraką ekspresywność. Różnice te powodują, że tłumaczenie wiedzy pomiędzy takimi reprezentacjami nie jest zadaniem trywialnym a zastosowanie naiwnych algorytmów translacji (np. syntaktycznych) najczęściej prowadzi do semantycznego niedopasowania wiedzy przed i po tłumaczeniu. Problem ten został rozpoznany już w czasach klasycznych systemów ekspertowych i jest nazywany problemem wymiany wiedzy regułowej.
Głównym przedmiotem rozprawy jest opracowanie metody wymiany wiedzy, opartej o reguły produkcyjne, która pozwoli na uwzględnienie jej semantyki. Innymi słowy, rezultatem tłumaczenia wykonanego przy pomocy takiej metody ma być wiedza pozwalająca na wyciąganie tych samych konkluzji co wiedza źródłowa. W trakcie badań będących przedmiotem tej rozprawy, wypracowano szereg rezultatów stanowiących oryginalny wkład do rozwiązania rozważanego problemu. Na wstępie przeprowadzono szczegółową analizę wybranych języków regułowych pod kątem zidentyfikowania elementów decydujących o ich ekspresywności. Analiza ta poprzedziła definicję sformalizowanego modelu reprezentacji wiedzy bazującego na logice atrybutowej. Model ten pozwolił na precyzyjne określenie interpretacji zidentyfikowanych elementów i rozpoznanie tych, które posiadają taką samą semantykę. Prace te były kluczowe dla opracowania skutecznej metody wymiany wiedzy, która została stworzona na bazie otrzymanego modelu.
W celu wykazania słuszności proponowanego podejścia, przeprowadzona została teoretyczna i praktyczna ewaluacja zdefiniowanej metody. Ewaluacja teoretyczna polega na porównaniu semantyki operacyjnej reguł przed i po translacji wiedzy. Z kolei, praktyczna pokazuje tłumaczenie bazy wiedzy przykładowego systemu regułowego do wybranych języków i porównuje rezultaty otrzymane po ich uruchomieniu. Jako rezultat przeprowadzonej analizy omówiono wyniki, świadczące o słuszności proponowanego podejścia.
Pełna wersja autoreferatu kkr2015phd-autoreferat-pl.pdf