DZIEKAN i RADA WYDZIAŁU ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI, INFORMATYKI i INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ AKADEMII GÓRNICZO-HUTNICZEJ im. ST. STASZICA W KRAKOWIE | |
---|---|
zapraszają na publiczną dyskusję nad rozprawą doktorską mgra inż. Mirosława Sochy |
|
KOMPUTEROWY MODEL SYMULACYJNY ZABIEGU BRONCHOSKOPII ORAZ JEGO ZASTOSOWANIE DO OPRACOWANIA I TESTOWANIA METOD ESTYMACJI PRZESUNIĘCIA KOŃCÓWKI BRONCHOFIBEROSKOPU | |
Termin: | 24 czerwca 2013 roku o godz. 12:00 |
Miejsce: | pawilon B-1, sala 4 Al. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków |
PROMOTOR: | Prof. zw. dr hab. inż. Tomasz P. Zieliński |
RECENZENCI: | Dr hab. inż. Michał Strzelecki, prof. PŁ – Politechnika Łódzka |
Prof. zw. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz - Akademia Górniczo-Hutnicza | |
Z rozprawą doktorską i opiniami recenzentów można się zapoznać w Czytelni Biblioteki Głównej AGH, al. Mickiewicza 30 |
Komputerowy model symulacyjny zabiegu bronchoskopii oraz jego zastosowanie do opracowania i testowania metod estymacji przesunięcia końcówki bronchofiberoskopu
mgr inż. Mirosław Socha
Promotor: Prof. zw. dr hab. inż. Tomasz P. Zieliński
Dyscyplina: Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna
Wczesna diagnostyka zmian nowotworowych ma kluczowe znaczenie dla przeżywalności pacjentów. Dlatego niezbędne jest rozwijanie wszelkich metod wspomagania takiej diagnostyki, zwłaszcza w obrębie klatki piersiowej. Estymacja położenia końcówki bronchofiberoskopu jest zagadnieniem kluczowym w komputerowych systemach wspomagania zabiegów przezoskrzelowej biopsji aspiracyjnej. Zabieg ten polega na pobraniu za pomocą cienkiej igły, poprzez aspirację, tkanek z powiększonych węzłów chłonnych znajdujących się za ścianami drzewa oskrzelowego. Próbki takie są następnie poddawane analizie histopatologicznej w celu stwierdzenia obecności tkanek nowotworowych.
Proponowana przez autora metoda wspomagania zabiegu biopsji bazuje na rejestrowanych przez kamerę obrazach z wideobronchofiberoskopu oraz na przestrzennych danych pacjenta, pochodzących z tomografii komputerowej. Celem rozprawy było opracowanie parametrycznego modelu drzewa oskrzelowego, umożliwiającego generowane obrazów wirtualnej bronchoskopii, a następnie opracowanie i przetestowanie, z wykorzystaniem opracowanego modelu, algorytmów estymacji przesunięcia końcówki endoskopu. Tak postawione cele zostały spełnione, a uzyskane wyniki opublikowano w licznych pracach na forum krajowym, jak i zagranicznym.
Autor rozprawy opracował metodologię tworzenia parametrycznego modelu drzewa oskrzelowego, który obejmuje: tworzenie kształtu wirtualnych dróg oddechowych, dodawanie szczegółów anatomicznych oraz modelowanie wyglądu utworzonej trójwymiarowej powierzchni. Połączenie modelu drzewa oskrzelowego z modelami kamery endoskopu i oświetlenia umożliwia generowanie obrazów wirtualnej bronchoskopii, które wykazują znaczne podobieństwo do obrazów rejestrowanych w trakcie rzeczywistych zabiegów bronchofiberoskopii.
Druga cześć rozprawy dotyczy algorytmów estymacji ruchu końcówki bronchofiberoskopu. Algorytm szacowania przesunięcia zakłada uproszczony model otoczenia endoskopu - tchawica traktowana jest jako walec, wewnątrz którego współosiowo porusza się końcówka endoskopu przekazująca szerokokątny obraz otoczenia. Autor rozprawy zaimplementował, a następnie przetestował na opracowanym fantomie drzewa oskrzelowego algorytm estymacji ruchu endoskopu. Kluczowe pod względem wydajności fragmenty algorytmu zostały przeprojektowane i zaimplementowane z wykorzystaniem technologii CUDA. Uzyskano ponad 26-krotne skrócenie czasu obliczeń, co umożliwia estymowanie przesunięć endoskopu między kolejnymi obrazami.
Pełna wersja doktoratu: doktorat.pdf